(  گرچه خاطرات قدیمی نیست ولی چون طولانیه اینم آفلاین بخونید! )

سلام

فعلا حوصله نوشتن ادامه خاطراتمو ندارم! با یک کم پراکنده گوی موافقید؟! ( موافق هم نباشید مجبورید دیگه!!!!!!! )

اول از همه یک توضیح بدهکارم و یک کم دفاع از جناب شوشو!

راستش ابدا نمی خوام خودمو فرشته صبر و استقامت و محبت و خوبی نشون بدم خوب منم مثل هم انسان خاکی عیب و ایرادهای مخصوص به خودم را دارم و همین طور شوهرم و فامیل شوشو هم البته حسن هایی دارند بد نیست یک کم منصفانه درباره اش حرف بزنم!

جناب همسر درسته که یک کم تنبل و در عین حال عاشق سینه چاک و بی منطق خانواده‌اش تشریف داره اما از حق نگذریم قبول کرد و گذاشت من 2 سال اول زندگیمونو که خوب مهم ترین سال های زندگی مشترکه جدا ازش و در شهر دیگری زندگی کنم! خوب اگه منصف باشم بیکار نبود زن بگیره و زنش بره یک شهر دیگه!!!!! گرچه بازم منصف باشم با این که قبول کرد و گذاشت ولی هرشب غرهاشو به جونم می زدها!!!!!!!!! بازم منصف باشم جناب شوشو نسبت به منو پسرک مسئولیت پذیری خوبی داره گرچه یک کم روش های تربیتیش و اخلاقش با عقاید من جور نیست!

درباره خانواده جناب همسر، خوب خداوکیلی نمیشه این عیب بزرگشونو نادیده گرفت! این که خیلی خیلی خودخواه و خسیس و بخیل هستند! نه تنها در مسایل مالی بلکه حتی در پشتیبانی عاطفی!!!!!! وقتی پا منافعشون وسط بیاد دیگه بچه و نوه عزیز و این ها براشون اصلا و ابدا مهم نیست! اصول و رسم و سنت را هم تا اون جا بلدند و رسم دارند که به نفع خودشون باشه ولی تا پای این وسط بیاد که خودشون کاری بکنند رسم ندارند و بلد نیستند!!!!!!!!!!!! ولی بازم از حق نگذریم تا اون موقعی که منافع خودشون وسط نیاد اصلا تو زندگی ما دخالت نمی کنند! تو این مدت 2 سال فقط این اواخر گه گاهی مامانش می گفت پسرش تهران تنهاست و سختی می کشه که من هم گاهی جوابشو می دادم! راستش مادربزرگ و خاله بزرگه شوهرم بیشتر بهم تو این مورد متلک گفتند که گرچه اون اوایل زیاد محل نگذاشتم ولی الان دیگه سفت جوابشونو میدم! تا یک اندازه برای مادرشوهرم جا گذاشتم حرف بزنه مادرشوهره حرف نزنه چی کار کنه؟!؟!؟! اما مادربزرگ و خاله شوشو به هیچ عنوان!!!!!!!!!!

---------------------

انگار دیگه مراسم نامزدکنون پسردایی جدی شد! جمعه 22 آذر! خوب دیگه بهتر از این نتونستند تاریخ پیدا کنند!!!!!!!!! تمام فامیل ما از جمله خود داماد باید بیاند تهران که خوب البته همشونم شنبه باید برند سر کار طبیعتا!!!!!!! یک توضیحی بدم؟!

این پسردایی من بزرگترین پسردایی منه که دقیق 7 ماه ازم بزرگتره یعنی الان 26 سالش تمامه! خوب من و این پسرداییم از بچگی با هم بزرگ شدیم و از اونجایی که من برادر نداشتم و اون خواهر و نسبت به بقیه بچه های فامیل اختلاف سنی کمتری داریم تو بچگی خیلی خیلی به هم نزدیک بودیم و همبازی! همبازی که نه در واقع اون همش منو اذیت می کرد و گریه منو درمی‌آورد! دبیرستان که رفتیم از هم خیلی دورتر شدیم ولی همیشه احساس من نسبت بهش خواهر و برادری بوده! ( گرچه جناب شوشو باور نمی کنه آخه اون ها فامیل پراکنده ای داشتند و مثل ما منسجم نبودند و لابد خودش نسبت به دخترخاله اش که یک سال ازش کوچیک تره و موقعیت مشابه منو پسرداییمو داشتند این احساس برادری را نداشته! لابد!!!!! اونم یک قضیه مفصل داره یک بار میگم! ) پسرداییم وقتی دوم دبیرستان بود یک بار با خانواده اش میرند شمال ویلای دوست خانوادگیشون و شب که میشه با دو پسر خانواده میرند نون بگیرند! پسردایی من صندلی کنار راننده نشسته بوده و وقتی داشتند می پیچیدند تو اصلی یک کامیون بی وجدان میاد از رو ماشین رد میشه و دقیق می خوره به اون طرفی که پسردایی من بوده! پسردایی من دچار ضربه مغزی میشه و مچ دست راست و استخوان بازوی چپ و استخوان پاهاش می‌شکنه و چندتا دنده هاش می‌شکنه و ریه هاشو پاره می کنه! ( اون دوتا پسر دیگه آسیب های خیلی خیلی جزیی دیدند! ) چون ضربه مغزی شده بوده و تو کما بوده برای رسیدگی به مغز و ریه هاش سریع و البته با بی ملاحظگی مچ دست و شکستگی پاشو گچ می گیرند که بد جوش می خوره و عصب روی دستش قطع میشه!!!!! بعد به هوش امدندش کلی عمل کردند و تا دلتون بخواد تو بازو و پاش پلاتین گذاشتند ولی دستش دیگه دست سابق نشد و الان یک کم تو استفاده از اون دستش مشکل داره! و به خاطر عجله و ماهر نبودن کادر پرستاری اون بیمارستان تو ساری!!!!!! تارهای سوتیش موقع کار گذاشتن لوله ها مشکل پیدا می کنه و صداش هم الان کمی گرفته است!!!!! خوب به خاطر این مشکلات پسردایی شیطون و شوخ من یک دفعه مردی آروم و ساکت شد و رویای پزشک شدن یک دفعه براش رنگ باخت! ( از همون دوم دبیرستان داشت درس می خوند برای کنکور پزشکی خیلی باهوش و فعال بود! ) گرچه فقط یک سال عقب موند و با من هم سال شد و رشته اش را عوض کرد و رفت ریاضی و بعد لیسانسشو یکی از دانشگاه های آزاد خوب شهرمون ( بهترینش دیگه! ) گرفت اونم یک رشته مهندسی! پسردایی من بعد تصادفش اخلاقش خیلی تغییر کرد از اون پسر تخس و نحس تبدیل شد به یک مرد پخته و آروم و باادب و البته خیلی حساس! کتاب خیلی می خوند از قبل که بیشتر شد و شروع کرد به شعر گفتن! حالا جناب شوشو هرچی می خواد بگه من که خیلی احساس خواهری نسبت بهش دارم! خوب با این که از لحاظ عقلی و فکری هیچ مشکل و فرقی با دیگر مردها نداره ولی هنوز مشکل حرف زدن و دستش هست! دایی من از لحاظ مالی وضع خیلی خوبی داره و البته از لحاظ قیافه ای هم خیلی خوش قیافه و خوش تیپه و اصلا بهش نمیاد یک مرد 51 ساله باشه! آمر*یکا درس خونده اونم دانشگاه کلمبیا و در کارش هم فوق العاده موفقه! یک خونه 800 متری دارند دو طبقه با سونا و جکوزی و استخر بزرگ و کلی امکانات ورزشی که کل خونه مال خودشونه و سه تا ماشین و کلی اموال منقول و غیرمنقول دیگه!!!! ( هی دایی جونمو چشم نزنیدها!!!!!!!! بترکه چشم حسود! فوت فوت! ( اسفند دود کردم مثلا براش!!!!!! ) ) خوب چند جا رفتند تو شهر خودمون براش خواستگاری که یا پسرداییم خوشش نیومد و یا این قدر دختره سطح بالا بود که اون ها پسرداییمو قبول نکردند! ( عجله داشت پسرداییم برای تاهل!!! ) این خانوم را یکی از دوست های زن داییم که ساکن تهرانه معرفی کرد و البته کل قضیه تا موقعی که مهربرون کردند مسکوت بود!!!!!! ( از زرنگ بازی های زن دایی جان! ) والا دختره این جور که میگند آش دهن سوزی نیست چه از لحاظ قیافه و چه تحصیلات و چه موقعیت اجتماعی پدر!!!!! ( به خاطر همون حس خواهری و برادری عجب جو خواهرشوهری گرفته منو! ) این طوری که خودشون میگند اصلا از قیافه دختره و تیپش خوششون نیومده بوده تو دیدار اول ولی از بس دختره زبون ریخته و بابا جون مامان جون کرده و هنوز هیچی به هیچی تلفن زده خونه شون و خودشو لوس کرده و عاشق سینه چاک پسردایی من شده! دیگه این هام نرم شدند و بعد که اون هام آمدند زندگی دایی منو دیدند دیگه هول شدند حسابی!!!!!!!!!!!  حالا خیلی باحاله که گفتند عروس جهاز نداره هیچی!!!!!!!!!!! حالا کی باید اون طبقه دوم همون خونه مذکور که مال پسرداییمه را پر کنه من نمی دونم!!!!! به هرصورت این وصلت داره میره که رسمی و شرعی بشه!!!!!! البته من از ته دلم امیدوارم انتخاب درستی باشه ولی احساس می کنم ازدواج پسرداییم تو این شرایط باید با دقت و تامل و حوصله و رفت و آمد بیشتری صورت می گرفت! حالا دیگه صلاح ملک خویش خسروان دانند!!!! اما خواهرشوهر شدیم رفت!!!!!!!! ( گرچه هیچ احدالناسی بهمون حق ابسیلون نظری نمیده! )

-----------------

یک کم از لحاظ روحی و همون صبر و تحملی ریختم به هم! پسرک تازگی ها بدجور شیطون و خودرای و یک دنده شده! هروقت بخوام برم بیرون از دکتر و سونوگرافی و کافی نت و گردش و تفریح گرفته تا مجلس مهمونی و عروسی و عزا پسرک همیشه وبال منه! اگه حتی جناب همسر هم حضور داشته باشه باز ما را ول می کنه و خودش میره به صحبت و کارهای خودش و باز من باید دنبال پسرک بدوم و حرص بخورم! دفعه پیش برای یک دقیقه نشستن تو کافی نت چنان جنجالی به پا کرد که هنوز صفحه اول وبلاگ را باز نکرده بلند شدم آمدم بیرون!!!!! ( دلیل کمرنگ شدن حضورم همون محروم شدن از کافی نت هم هست! ) حتی اگه یک بار هم بخوام برم پارک رو این وسایل ورزش کنم یک دفعه دیدی پسرک دوید و رفت و من 100 بار پشیمون شدم از ورزش و هر کار دیگه ای!!!!!!!! این در حالیه که جناب همسر دو بار در هفته تا ساعت 8 شب میرند ورزش و تازه جدیدا مسابقات هم دارند و 5 شنبه و جمعه هم دیگه عملا حضور ندارند! اگه بخواد بره بیرون یا خونه دوستش من و پسرک تنها و اون هم تنها میره با دوستش و یا دنبال کارش!!!!! این انصاف نیست! اگه بچه ماست مسئولیت و نگه داریش هم مال هردومونه! من هیچ وقت یک جا بدون پسرک نمی تونم برم میگم حتی دکتر و سونو هم باید با پسرک برم و این قدر از شیطونی هاش حرص بخورم تا بمیرم!!!!!! ولی اون تا به حال یک بار نشده پسرک را بگیره تا من به گردش و تفریح و دوست هام برسم! پارسال یک مدتی پسرک مهد میرفت البته به خاطر من که داشنگاه میرفتم اونم موقعی که خواجه نصیر مهمان شده بودم! با این که درس داشتم ولی همون ساعات فارغ بودنم کلی غنیمت بود ولی تو همون مدت محدود پسرک چند بار بیماری های واگیردار سخت از بچه ها گرفت که هربار وزنش نصف شد از زور تب و یا اسهال و استفراغ!!!!! اینه که الان به خاطر سرما و این مشکلات نگذاشتمش مهد و همش از سر و کولم میره بالا! اگه گاهی جناب همسر خونه باشه و بهش بگم مثلا لباسشو بپوشون چنان قشقرقی به پا می کنه که پشیمون میشم سر یک کار کوچیک دادش میره هوا و من تازه صدبار حسم بدتر میشه! نه می تونم بدم دستش بچه را و هم باهم بودن همیشگیمون داره فرسوده ام میکنه!!!!! پسرک از پدرش داد زدن یاد گرفته و هرچی به جناب همسر میگم داد نزن یاد میگیره متوجه نمیشه که صداش بلند میشه!!!!!!

بدتر این که پسرک الان یک هفته است کنترل مدفوعشو از دست داده با این که 2 سال و نه ماهشه! یک کم لجبازی می کنه مثلا یک ساعت با بهونه های مختلف روی لگن می شونمش و نمی کنه و به محض بلند شدن تو شور*تش می کنه!!!!! بدتر این که تیکه تیکه می کنه و من روزی چندبار باید لباس هاشو بشورم دیگه موندم!!!!!! تازه بدتر این که پدرش مدام میگه تو خوب توجیهش نمی کنی که تو لگن بکنه! مشکلات پسرک یک طرف این حرف یک طرف!!!!

-----------------------

شنبه هفته پیش صحرای عزیز یک اس ام اس زد داره میاد تهران و یک برنامه بچینم تا بشه با بچه های وبلاگی یک قرار جمع و جور داشته باشیم! خوب ما هم برنامه چیدیم برای چهارشنبه میدون بازی بو*ستان! گرچه بنده زودتر رسیدم و تا همه جمع شدند پسرک دیگه زمین بازی خسته اش کرد و شیطونی هاشو تو رینگ ادامه داد و من نتونستم از دیدار دوستان به اندازه کافی برخوردار بشم و لذت ببرم ( اونم از روزهایی بود که جناب همسر پسرک را انداخت به جون من و خودش رفت دیدن دوستش انگار نه انگار من هم می خوام دوست هامو ببینم! ) ولی به هر حال از دیدن دوستان عزیزم خیلی خیلی خوشحال شدم! گرچه صحرای عزیزم و مبهم بانوی گل و خانوم خونه را قبلا دیده بودم ولی باز خیلی خوشحال شدم از دیدنشون و همین طور خیلی خیلی خوشحال شدم ناردونه عزیزم را دیدم! دیدن کسایی که زندگیشونو می خونی خیلی جالبه! باعث میشه راحت تر بتونی تو حس و حال اون خاطرات بری و همین طور دوستان جدیدی که وبلاگشونو تا به حال ندیده بودم مثل ماریلا و مامان ویانای گل! عزیزان خیلی خیلی خوشحال شدم دیدمتون و شرمنده نشد باهاتون راحت بشینم حرف بزنم و مدام وسط حرف زدن هامون می دویدم دنبال پسرک و شما با صبر تحمل می کردید!

---------------

بیشتر غرغرگویی شد تا پراکنده گویی!!!! تازگی کتاب "اما" مال جین استن را تموم کردم! بد نبود ولی به عشق کتاب غرور و تعصب و ساندیتونش خریدم که تو ذوقم خورد اساسی! نسبت به دو کتاب قبلی خیلی پایین تر بود! ( گرچه ساندیتون را جین استن فقط اولش را نوشته و بعد مرگش یک نویسنده دیگه که نمی دونم کی تموم کرده ولی من خیلی خوشم آمد! ) دنبال یک کتاب پرمایه در عین حال با نثری روان می گردم مثل آثار الکساندر دوما ( منظور نوع نثرش بود! ) از نثرهای خیلی توضیحی مثل آثار رومن رولان خیلی خوشم نمیاد! جان شیفته اش را برای تولد 20 سالگیم مامان بهم هدیه داد که دیگه جلد چهارمش را با تهوع خوندم! حالا این همه توضیح دادم که بگم اگه کتاب خوب با این مشخصات سراغ دارید معرفی کنید!!!!!!!!!!

---------------

دنبال یک ریمل و پنکیک خوب با پوشش دهی عالی می گردم و همچنین از این کرم لایه بردارهای جدید که گومبولی های ریز توش داره مارک خوب چی سراغ دارید؟؟ از کجا بگیرم خوب و مطمئن باشه؟؟؟؟

پیوست: این قدر پراکنده گفتم بخواهید نظر بدید قاط می زنید! قبول دارم! جهت سهولت در نظر دهی پیشنهاد می کنم برای هر قسمت جداگونه نظر بدید! ( آیکون نیش از بناگوش در رفته و شیطونک! ) ( هی فکر نکنید پارسی بلاگ این قدرها عقب افتاده است آیکون نداره! من خودم دوست ندارم شکلک بگذارم! )

نوشته های دیگران ()